Vakti Geldi Ayrılığın: Willie Solomon

[umut cullen]

Beklenen son gerçekleşti, F.Bahçe Solomon ile yollarını ayırdı. Resmi sitede şu şekilde duyuruldu haber ama bir tek bana mı komik geliyor bu açıklama bilmiyorum. İdmana çıkmayan, bu nedenle hakkında zabıt tutturulan, kadro dışı bırakılan, takımın düzenini bozmakla suçlanan bir oyuncuyla nasıl olur da 'Dostane bir biçimde' yollarınızı ayrılabilirsiniz? Bana bunu biri açıklayabilir mi? Şubenin her bir yerinden oraklar geçerken, her dakika bir köşede bir kafa koparken nasıl olur da dostane ayrılıklar yapabilirsiniz? Ya da Remzi Dilli ile profesyonelce bir ayrılık mı yaşandı? Ne için bu şirin görünme çabası? Boş beleş cümleler yazana kadar yazsana oraya abicim ne kadar tazminat ödenecek? Ya da ödenecek mi? Profesyonellik bu bilgilendirmeyi yapmayı gerektirmez mi? Profesyonellik ya da kurumsallık denen meret yerine göre farklılık mı gösteriyor?

Neyse biz işin teknik taktik kısmına bakalım biraz da. 2. Solomon dönemi tam anlamıyla bir fiyasko oldu herkes için. Herkes gibi ben de onun gelişine sevinmiştim ve katkı vereceğini düşünüyordum. Ama o kafasını buraya getirmedi, sadece vücudunu getirdi. O da her ay başı maaşını çekmek için. Top oynamadı adam. Bu yıl düzelir dedik, en azından düzelir diye umdum. Sonuçta takımla birlikte kocaman bir hazırlık dönemi geçirdi vs. Ama yok, geçen yılki vurdumduymazlık sanki araya karbon kağıdı koymuşsun gibi bu yıla da taşındı. Takımın başarısızlığının biletini birilerine kesmek gerekiyordu. O gitti, bu gitti, şu gitti, sıra sonunda Solomon'a da geldi. Şu ruh halindeki Solomon'un gitmesi kayıptan ziyade kazançtır F.Bahçe Ülker için ama iş onun yokluğunu doldurabilmekte bitiyor. Bugün gördük, Greer & Mrsic bu takımın guard rotasyonunu kaldıramaz. Avrupa'yı geçtim, Türkiye'de bile ön alan baskısını yapmayı akıl eden her takım keser biletini sarı lacivertlilerin. Greer baskı karşısında daha kendi yarı sahasında kesiyor dirplingi, çıkamıyor o stresten. Mrsic desen, belini döndüremiyor, yarı yaşındaki Sinan 50 kere dolanıyor etrafından o topu yere vururken. Bir guard ihtiyacı var takımın. Ama 4 numara ihtiyacı da var. Mirsad oynasın ya da oynamasın, bu takımın bir de 4 numaraya ihtiyacı var. Takviye yapılır mı, yapılmaz mı orasını başkan bilir. Tanjevic bilir demek isterdim ama diyemiyorum ne yazık ki. 2 sene önce yaptığımız röportajda 'Mrsic seneye takımda olmayacak elbette' diyen bir adam, şimdi kalkmış 'Greer ve Mrsic bana yeter' diyor. Sezon başından beri 1 dakika şans vermediği 40'lık adama kurtarıcı diye sarılıyor. Hala savunuyorum Mrsci'i. Şu haliyle TBL ve Euroleague'de her maç en az 10 dakikası var bu takımda. Ama o kadar, fazlası değil. Alan savunmasına hücum ediyorsan mesela, ya da üçlüğe ihtiyacın varsa mesela. Bekleyeceğiz göreceğiz. Gelecek günler neler getirecek, neler götürecek göreceğiz. Çarşamba günü Siena maçı var. Tarifi zor bir fark yenirse, belki taraftarın bugünkü isteği gerçekleşecek, Tanjevic gönderilecek. Kim bilir? Fikrim mi? Tanjevic için de vakti geldi ayrılığın. Artık şu takımdan, o olduğu sürece tek gram hayır gelmez. Suratları, ifadeleri, reaksiyonları görmek yetiyor bunun için.

Son olarak.. Sorunlu, kaprisli yıldız oyuncuları oynatmak ayrı bir koçluk ister. Sırtını sıvazlamayı bileceksin, onun esiri olmayacaksın elbette ama onu da kendi esirinmiş moduna sokmayacaksın. Bu memlekette Mustafa Denizli'nin tek idman yapmayan Rapaic'ten nasıl bir star yarattığını görmüş ben, kalkıp da daha Mehmet Okur ile geçinemeyen Tanjevic'ten Solomon'la geçinmesini bekleyemem. Tanjevic mi Solomon mu deseler gözüm kapalı Solomon derim. Deli de olsa, dolu da olsa o Solomon. Ve ruh hali iyi bir Solomon gibisini bulmak hiç de kolay değil. Ofansıyla da, savunmasıyla da. Onun o uzun kollarıyla başlayan takım savunması bir takımı nasıl 3-5 basamak yukarı çeker gördük, deneyimledik daha önce. Ama dedik ya işte tek bir şartla. Ruh hali iyi olacak. Onu da koçu sağlayacak. Sağlayamıyorsa da ikisinden biri kopacak. Burada kopan Solomon oldu. Demode Tanjevic hala orada. Özleyeceğiz, unutmayacağız seni The King.